ik hou van bloemen. bloemen die vanuit een gesloten groene knop, die al een beetje de kleur verraadt, exploderen tot een uitbundige kleurenpracht.

het logo van troostpost heb ik ontworpen toen ik samen met iemand ideeën maakte voor een troostwinkel. twee keer de letter ‘o’. als een traan en een vlam van een brandende kaars. als symbool voor verdriet en troost. laatst vertelde iemand me dat ze er iets anders inzag.

natuurlijk ben je verdrietig als een van je huisdieren doodgaat. ons overkwam het dit jaar twee keer.
en dan... begraven of cremeren?

het voelt heel bijzonder dat troostpost 400 volgers heeft op instagram! en dat terwijl de laatste post alweer een jaar geleden is...  ahum. troostpost wordt in elk geval gezien. 

begin februari kreeg ik een appje van jantine, ze had het trieste nieuws ontvangen dat het slecht ging met de gezondheid van haar vader.
jantine was een goede vriendin van judy, waarvoor ik in 2018 het rouwdrukwerk ontworpen heb. jantine en ook haar ouders vonden het een prachtige kaart en zouden het mooi vinden om samen met mij het rouwdrukwerk voor haar vader te ontwerpen.

hulp bij afscheid in een bizarre tijd... is een initiatief van pascale de wijs.
troostpost wil dit initiatief graag ondersteunen door invulling te geven aan het rouwdrukwerk en de troostkaarten.ook tijdens de coronacrisis geef je iemand die je lief is, een afscheid dat hij of zij verdient.

we leven op dit moment in een bizarre en onzekere tijd. we moeten er zijn voor elkaar. aan je dierbaren laten weten dat je aan ze denkt. daar vraagt deze coronacrisis om. zeker als je niet dichtbij je dierbaren kunt zijn, kan een een kaartje troost bieden.
stuur kosteloos een kaartje!

in oktober werd ik gevraagd de herinneringskaart te ontwerpen voor een helaas veel te vroeg gestorven opa.
de kleinkinderen werden betrokken bij het afscheid van hun opa en mochten ook iets moois maken voor op de herinneringskaart. 

met een warm gevoel kijk ik terug op de uitvaartbeurs, waar ik mooie gesprekken had met bezoekers. mensen die op een of andere wijze te maken hebben met de dood.
bijzonder vond ik dat mijn tentoongestelde kaarten aanleiding waren voor mensen om hun gevoelens te delen, om troost te ervaren in mijn troostpost. dat was voor mij een prachtige inspiratie om troostpost verder uit te breiden.

in maart 2018 maakte ik kennis met judy drinkhill.
judy was ernstig ziek en was bezig met het voorbereiden van haar afscheid. via haar netwerk in amsterdam werd ze geattendeerd op troostpost en ze zocht contact met mij.

jolanda van de grint nodigde mij uit een gastblog te schrijven voor haar website ‘urn met een persoonlijk tintje’. voor mij een goed moment om eens stil te staan bij wat mijn werk zo bijzonder en rijk maakt...

net terug van een fijne werkafspraak bij natuurbegraafplaats de hoevens. 

langs het landweggetje naar de hoevens stond de lupine in volle bloei. tevreden ging ik naar huis, met in de auto een paar vers geplukte bloemen. (met toestemming geplukt ; )

wat een inspirerende middag gisteren in het duvelhok tijdens de uitvaartinspiratiebeurs!
goede gesprekken, nieuwe contacten en een prettige sfeer. veel moois gezien en fijne reacties ontvangen op mijn rouwdrukwerk en troostpost. 

uitvaartinspiratiebeurs licht op de dood
zondag 19 maart 2017 | georganiseerd door het netwerk sterven en rouw

11 jaar geleden is mijn lieve pap overleden. op bijzondere momenten zou ik willen dat hij ze mee kon beleven, ik zou willen dat hij kon meegenieten van de dagelijkse dingen in ons leven en zo af een toe wijze raad kon geven ; ).
deze prachtige stek van zijn japanse begonia staat nu in volle bloei. daar geniet ik vandaag net een beetje extra van.

samen met studio milu heb ik een concept bedacht voor een troostwinkel.

vandaag horen we of we doorgaan naar de pitch morgenochtend, voor het te winnen winkelpand in de emmapassage in tilburg.

gaat onze droom werkelijkheid worden?

aan het begin van de zomer mocht ik het rouwdrukwerk ontwerpen voor anny, de moeder van laura. 

anny vond je vaak in haar kleurige bloemen- en moestuin. ze verstond de kunst een boeket te maken van hetgeen ze had gezaaid en geoogst.

van daaruit kwam het idee het herinneringskaartje aan anny uit te voeren op rijstpapier met weidebloemen.

bijna 10 jaar lang was janse onze, lieve, stoere, rode knuffelkater. gisteren hebben we hem in de tuin begraven. naast nina, ons konijn en lucky en lady, onze ratjes.

hier ligt lotje.
naast haar botje.
hier ligt kuifje.
naast zijn kluifje.

een gedicht uit de bundel ‘doodgewoon’ van bette westera.

prachtig prentenboek van wolf erlbruch, om te bekijken en te bespreken met kinderen vanaf 5 jaar die te maken hebben of binnenkort krijgen met de dood van een dierbare.
in dit meesterwerk wordt op een eigenwijze manier en met een humoristisch trekje het moeilijke thema ‘dood’ in een voor kinderen toegankelijke wereld geplaatst.